Futbolda üç ihtimal var; yenmek yenilmek beraberlik. Her takım için olduğu gibi Sakaryaspor için de geçerli fakat hezimet, kötü futbol, saha içi kavga, Sakaryaspor çatısında kabul edilemez. İstanbul deplasmanı adeta bir kabus oldu. Pendikspor karşısında alınan 4-1’lik ağır yenilgi, sadece tabeladaki bir skor değildi; şehrin yüreğine kazınan bir yara, tribünlerin boğazında düğümlenen bir çığlık oldu.
Umutla Başladık, Hayal Kırıklığıyla BittiMaçın başında dengeli bir oyun vardı. Pendikspor’un erken gelen penaltı golüyle geri düşsek de, Kakuta’nın penaltı vuruşunda gelen gol Sakaryaspor’u yeniden umutlandırdı. Skor 1-1 olunca şehirde ve tribünde umutlar yeniden yeşerdi. Ancak ikinci yarı bambaşka bir tablo çizildi. Pendikspor, oyunun kontrolünü ele aldı, Sakaryaspor’un savunması dağıldı ve goller arka arkaya geldi. 53’te, 59’da ve uzatma dakikalarında ağlarımız sarsıldı. Skor tabelası 4-1’e geldiğinde, sahadaki takımın direnç gösterecek hali kalmamıştı. Bu tablo bireysel hatalar ve disiplinsizliğin kaçınılmaz sonucu olarak yazılmış olduğunu atlamamak lazım.
Kırmızı Kartın Bedeli76. dakikada Caner Erkin’in kırmızı kart görmesi, oyunun kırılma anı oldu. Böylesine kritik bir deplasmanda, bu denli tecrübeli bir oyuncunun bu hatayı yapması affedilir değil. Takımı yalnız bırakmak, mücadele gücünü zayıflatmak bir yana, takım arkadaşına attığı tokat moral çöküşünü de hızlandırdı. Sakaryaspor üzerinde oluşturulan kötü algılara çanak tutmuş oldu. Kırmızı kartın ardından oyundan çok, sinirler konuştu. Futbolcuların dağınıklığı, taraftarın ise öfkesi arttı.
Taraftarın İsyanı ve Haklı ÇığlığıSakaryaspor taraftarı bu takımı hiçbir zaman yalnız bırakmadı. Tribünler yine doluydu, sosyal medya yine destek mesajlarıyla dolup taştı. Ancak bu kez sabır taşı çatladı. “Planlama eksik, disiplin yok, mücadele ruhu kaybolmuş” diyor taraftar. Ve haklılar! Çünkü Sakaryaspor sahada ter dökmek zorunda. Bu şehir, savaşan, dişini tırnağına takan, mağlup olsa bile onuruyla kaybeden bir takım görmek istiyor.
Yönetim Durumdan ne Kadar Rahatsız?Bu mağlubiyetin faturası yalnızca sahadaki 90 dakikaya kesilemez. Yönetimden teknik ekibe kadar herkes şapkayı önüne koymalı. Transfer politikaları, takım içi disiplin, mental hazırlık ve saha içi organizasyon yeniden gözden geçirilmeli. Sakaryaspor’un potansiyeli var, geçmişi var, taraftarı var. Eksik olan şey planlama, ciddiyet ve inançtır. Şehrin gözbebeği olan bir takımı bu hale getirerek olmuyor, Takıma zarar vermemek adını kullanarak seçime gitmek erdemlik değil, bu saate kadar yapılan işlerin transferlerin arkasında durarak olumsuzluklara katlanarak kısacası mücadele ederek bu işin sonucuna razı gelinmeli. Herkes bir inanç ve umutla başkanlığa talip oluyor fakat zorlu görülen ilk virajda bu yoldan çıkılma hesapları kuruluyor. Saha içinde mücadele ruhu isteyen taraftar saha dışında da aynı olguyu görmek istiyor.
Şehrin Takımı, Şehrin SorumluluğuUnutulmamalı ki Sakaryaspor sıradan bir kulüp değildir. Türk futboluna yetiştirdiği yıldızlar, kazandığı şampiyonluklar ve tribün kültürüyle bu ülkenin en özel takımlarından biridir. Dolayısıyla bu takımın düşüşünü izlemek, sadece futbolseverleri değil, bütün bir şehri yaralar. Sakarya’nın ruhu, Sakaryaspor’un başarısıyla yeniden ayağa kalkar.
Pendikspor yenilgisi, bir dönüm noktası olmalı. Artık bahanelere yer yok. Bu mağlubiyet bir utanç tablosu değil, bir ders sayfası olarak görülmeli. Çünkü Sakaryaspor hâlâ küllerinden doğacak güce sahip. Yeter ki inanç kaybolmasın, yeter ki bu şehirle takım arasındaki bağ kopmasın.
Sakaryaspor yalnızca bir futbol takımı değil; bir şehrin ortak sevdası, yarına dair umudu, yeşil-siyah bir hayaldir. Bu hayali korumak, hepimizin görevidir.
Yorumlar